روز روستا و عشایر؛ چرا حمایت از روستاییان و عشایر وظیفه‌ای ملی است؟

تنوع زیستی و تعامل با طبیعت

عشایر و روستاییان با زندگی در دل طبیعت و تعامل مستمر با محیط‌زیست، نقش بسزایی در حفظ تنوع زیستی ایفا می‌کنند. بسیاری از گونه‌های گیاهی و جانوری که در مناطق روستایی و عشایری پرورش می‌یابند، خاص همان مناطق هستند و بخشی از هویت طبیعی آنجا محسوب می‌شوند. این جوامع با استفاده از روش‌های کشاورزی و دامپروری پایدار، به حفظ تنوع زیستی کمک کرده و از تخریب محیط‌زیست جلوگیری می‌کنند.

علاوه بر این، عشایر با دانش بومی خود در زمینه مدیریت منابع طبیعی، می‌توانند الگوهای ارزشمندی برای جوامع شهری و مدرن باشند. این دانش که طی نسل‌ها انتقال یافته، به حفظ منابع آبی، خاکی و جنگلی کمک کرده و از فرسایش و تخریب این منابع جلوگیری می‌کند.

اهمیت محصولات بومی و صنایع‌دستی روستاییان و عشایر

هنرمندان روستایی و عشایر، محصولاتی را تولید می‌کنند که وام‌دار فرهنگ، هنر، ارزش و ریشه‌های هویتی ما است. این آثار، جدا از زیبایی، کیفیت و هنری که درشان به کار رفته، ابعاد عقیق فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و… نیز دارد.

محصولات بومی: نماد فرهنگ و اصالت

یکی از جنبه‌های برجسته زندگی عشایری و روستایی، تولید محصولات بومی و صنایع‌دستی است. این محصولات، نمادی از فرهنگ و اصالت ایرانی هستند که با دستان هنرمند و ماهر تولیدکنندگان محلی ساخته می‌شوند. از قالی‌ها و گلیم‌های دستباف گرفته تا سفالینه‌ها و ابزارهای چوبی، هر یک از این محصولات نشان‌دهنده هنر و خلاقیت این جوامع است و داستانی از زندگی و فرهنگ آنها را روایت می‌کند.

قالی‌های دستباف عشایری، به‌طور ویژه به عنوان یکی از برجسته‌ترین نمادهای هنر بومی ایران شناخته می‌شوند. نقوش و طرح‌های این قالی‌ها، که از نسل‌های گذشته به ارث رسیده‌اند، هر کدام دارای معانی و پیام‌های خاصی هستند که بخشی از هویت فرهنگی عشایر را بازتاب می‌دهند. این محصولات، علاوه بر زیبایی بصری، دارای ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی عمیقی هستند که به هویت ملی ما افزوده‌اند.