سبد خرید خالی است.
ارتقای ظرفیت اقتصادی و آموزشی در منطقه شازده عبدالله استان خوزستان
چکیده پروژه
آغاز آشنایی تیم روستاتیش با منطقه شازده عبدالله به سال 1401 باز می‌گردد. با گذر تیم روستاتیش از شمال خوزستان و آشنایی و مصاحبت با اهالی اندیکا، تمام نشانه‌ها تیم روستاتیش را به منطقه‌ای عشایری مابین کوه‌های بلند منار و کیتو به نام شازده‌عبدالله سوق داد. همنشینی با عشایر بختیاری ما را با هنر بومی آن منطقه آشنا کرد. این آشنایی سبب شکل‌گیری فرآیندی شد تا با اتکا به هنر و دست‌سازه‌های بومی منطقه شازده عبدالله، در راستای ارتقای ظرفیت اقتصادی، زنان برای خود معیشتی مکمل تعریف کنند. با تکیه بر نیازسنجی مشارکتی نیازهای دیگر منطقه شازده عبدالله نیز شناسایی شد، تا در کنار فرآیند ارتقا معیشت که زنان روستا آغاز کردند، با داستان بهبود وضعیت تحصیل دانش‌آموزان و کودکان نیز همراه باشیم.
پیشینه فرایند
پس از آشنایی با منطقه شازده عبدالله و هنر بومی آن منطقه، پروژه‌ای اقتصادی به عنوان معیشت مکمل برای روستا شکل گرفت. این پروژه با تمرکز زنان روستایی بالای 16 سالی که تمایل به فعالیت اقتصادی داشتند شروع شد. تا این زمان فعالیت‌هایی همچون برگزاری جلسات برای نیازسنجی مشارکتی، برگزاری جلسات کارآفرینی، خرید محصولات روستایی و عرصه آن‌ها در بازار، برگزاری جلسات استانداردسازی انجام شده است. آورده این جلسات و فعالیت‌های انجام شده تغییر کاربری دست‌بافته‌هایی همچون وریس بوده است که از تبدیل شدن این محصولات بومی به کمربند، ساسبند، بند کیف و بندعینک راهی برای بهبود معیشت خانواده‌ها از این طریق باز شده است. در ادامه درباره این بخش از پروژه بیشتر می‌خوانیم.
از طرف دیگر با توجه به نیازسنجی صورت گرفته و در راستای بالابردن کیفیت آموزش در این منطقه، برای دانش‌آموزان دختر و پسر در مقطع دبیرستان (متوسطه دوم) جلسات مشاوره و کلاس‌های کنکوری برگزار شده است. همچنین کتب کمک درسی برای دانش‌آموزان کنکوری تهیه شده است. در کنار آن برای دانش‌آموزان مقطع دبستان کتب داستانی توزیع شده است. در ادامه نیز با مسائل و مسیر پروژه بیشتر آشنا می‌شوید.
مسئله
پس از نیازسنجی‌های مشارکتی که در طی سفرهای متمادی به روستا انجام شد، مسائل و مشکلاتی را اهالی ذکر و اولویت‌بندی کردند. که مهمترینشان موارد زیر بوده است:
مسائل مرتبط با شغل و مشکل در کمبود معاش، نبود دبیرستان در نزدیکی روستا، مشکل دسترسی به آب آشامیدنی، مسائل بهداشتی مثل نداشتن حمام، جاده، مسائل مرتبط با ترک تحصیل دانش‌آموزان و مسائل مرتبط با آموزش کودکان دبستانی. از این بین روستاتیش مسائلی را که توان و ظرفیت پرداختن به آن را دارد پی می‌گیرد. از این جمله مسائلی که تیم روستاتیش پیش گرفته، مسئله معیشت و کار مکمل زنان روستا، تسهیل مسائل دانش‌آموزان دختر و پسر دبیرستانی برای ادامه تحصیل و همچنین تمرکز بر نیازهای کودکان دبستانی برای بهبود شرایط تحصیلی است.
برنامه یک سال پیش رو
براساس برنامه قبلی که با فرآیند مشارکتی به آن رسیدیم. در یک سال پیش رو برای گروه ذینفع زنان که تمایل به کار اقتصادی دارند، آغاز فرآیند گروه‌سازی اولین فعالیت پیش رو برای بازگشت به روستا است. برخی دیگر از ریزفعالیت‌های پیش رو عبارتند از: ثبت و مرور استانداردهای وریس بافی از دید جامعه محلی، نیازسنجی مجدد جهت پیدا کردن معیشت مکمل برای بهبود وضعیت اقتصادی اهالی و برنامه ریزی مشارکتی برای اجرای نیازسنجی مشارکتی این ریزفعالیت‌ها همه در راستای اهدافی است که برای گروه ذینفع زنان روستایی چیده شده‌اند.
از جانب دیگر برای گروه کودکان ابتدایی، مهمترین ریزفعالیت پیش رو نیازسنجی مجدد از معلم‌ها و کادر مدرسه است از آنجا که کادر مدرسه تغییر کرده است، ممکن است ظرفیت‌ها و نیازهای جدیدی را کادر آموزشی در اختیار تیم تسهیلگران بگذارند. در کنار آن تیم تسهیلگران قصد دارد با افراد فعال در حوزه کودکان در آن منطقه آشنا شوند. برای گروه‌های ذینفع دیگر این پروژه، دانش‌آموزان دبیرستانی دختر و پسر، نیاز است که جلسه یا جلساتی برای چالش‌ها و محدودیت‌های فرآیند مشاوره برگزار شود. از جانب دیگر برنامه مشخصی برای تطبیق مشاور با فضای روستا صورت گیرد، در کنار آن: ارسال کتب کمک درسی به منطقه شازده عبدالله برای دانش‌آموزان، ارتباط با گروه‌ها و نهادهایی دیگر برای آشنایی با نوع مشاوره، امکان سنجی گروه‌سازی برای دانش‌آموزان در پیش است. در نهایت باید گفت این ریزفعالیت‌ها در بازه‌های زمانی مشخصی دنبال می‌شوند.
فرآیند کار بر اساس نظریه تغییر
پروژه‌های روستاتیش بر پایه نظریه تغییر[1] تعریف می‌شوند. به طور اجمالی باید گفت بر اساس این نظریه آغاز فرآیند پروژه با اولویت‌سنجی، نیازسنجی و مشخص شدن جامعه هدف (گروه ذینفع) است. پس از فرآیند نیازسنجی است که به شیوه مشارکتی تاثیرات، دستاوردها، خروجی‌ها، فعالیت‌ها نوشته می‌شوند. در ادامه پروژه براساس نیازهای اساسی روستا و ظرفیت‌های روستا و همچنین تیم روستاتیش شکل می‌گیرد. پروژه شازده عبدالله نیز براساس فرآیند نظریه تغییر نوشته شده است تا نه تنها مسیر تغییر پروژه شفاف باشد، که برای انجام پایش و ارزشیابی مسیر پروژه، بتوان به سادگی فرآیند را رصد کرد.
جامعه هدف، هدف، دستاوردها
ذینفعان:
- زنان و دختران 16 سال به بالا که ترک تحصیل کردند و تمایل به کار اقتصادی دارند به علاوه دختران و پسرانی که در حال تحصیل هستند و تمایل به شرکت در کنکور و ورود به دانشگاه را دارند و دانش‌آموزان مقطع ابتدایی و متوسطه اول روستا به عنوان ذینفعان مستقیم هستند. کل اهالی روستای پاریو چذب به عنوان ذینفع غیر مستقیم می‌باشند. روستاتیش نیز به عنوان تیم اجتماعی از دیگر ذینفعان است.
اهداف:
- افزایش عزت نفس زنان گروه هدف و افزایش قدرت تصمیم‌گیری در خانواده‌ها
- بهبود سطح رفاه اقتصادی و کیفیت زندگی، دسترسی به آموزش، افزایش برابری جنسیتی، افزایش آگاهی و خودآگاهی در زمینه حقوق و ظرفیت‌های فردی، اجتماعی اهالی روستای پاریوچذب
- افزایش سطح آگاهی، افزایش سطح کیفیت زندگی فردی، بهبود سطح مشارکت اجتماعی و ایفای نقش در توسعه روستا، تاثیر مثبت بر ادامه تحصیل دختران و پسران دبیرستانی
- افزایش کیفیت آموزشی در مقطع ابتدایی و متوسطه اول، افزایش علاقه و تمایل به ادامه تحصیل در مقطع بالاتر، بهبود مهارت‌های فردی و اجتماعی
دستاوردها (نتایج مورد انتظار):
- حفظ و استفاده از هنر بومی برای کسب درآمد و تغییر ذهنیت در مورد کار زنان و کسب درآمد
- گروه‌سازی و ایجاد کارگروه اشتغال و ایجاد انگیزه برای ادامه کار
- افزایش نفراتی که تمایل به کار دارند
- افزایش نظم پذیری تولید محصول
- افزایش کیفیت محصولات و افزایش درآمد و ایجاد شغل جدید
- کاهش قیمت تمام شده محصولات
- ایجاد کار پایدار با درآمد بهتر برای زنان
- استقلال مالی زنان و حفظ و احیا برخی هنرهای بومی
- تولید محصولات متنوع و با کیفیت
- افزایش مهارت اجتماعی
- مدیریت خرد کردن کسب و کار
- بهتر شدن وضعیت تحصیلی و بهبود وضعیت درسی
- قبولی در دانشگاه
- افزایش سطح دسترسی به آموزش
اهمیت این فرآیند
سرآغاز این پروژه با نیازسنجی مشارکتی بوده است. از این نظر که پروژه با خواست و در پیوند با نیاز زنان و دانش‌آموزان به عنوان ذینفعان اصلی و باقی اهالی روستا به عنوان ذینفعان غیر مستقیم شکل گرفته است، پروژه به دنبال توسعه درون‌زا و پایدار است. چرا که یکی از ارکان اساسی توسعه درون‌زا[2] همکاری با مردم است نه کار کردن برای آن‌ها. از جانب دیگری روستاتیش وابسته به ظرفیت‌های خود سعی دارد همراه نیاز و خواست دانش‌آموزان برای ادامه تحصیل باشد. این پروژه از این نظر اهمیت دارد که سعی دارد بر اساس ارزش‌های توسعه درون‌زا ادامه یابد و از این رو با همکاری جامعه محلی در راستای نیاز و خواست اهالی قدم بردارد.
محدوده جغرافیایی پروژه
منطقه شازده عبدالله در شهرستان اندیکای استان خوزستان در دل رشته کوه‌های زاگرس واقع شده، منطقه‌ای که عشایر آن منطقه برای قشلاق به آن عزیمت می‌کنند. منطقه ییلاق آن‌ها در بازفت (چمن گلی) استان چهارمحال بختیاری است. بیشتر آن منطقه را گیاهانی همچون بلوط، بنه و بادام کوهی پوشش می‌دهند. خانه‌های بیشتر روستای شازده عبدالله سنگی استو تنها چند خانه به صورت آجر و بلوک ساخته شده است. عشایر روستای پاریو چذب در این منطقه قشلاق خود را می‌گذرانند.
تیم روستاتیش در آغاز با اهالی روستای پاریوچذب و دست‌سازه‌های بومی در روستای پاریو آشنا شد و فعالیت‌های اولیه خود را در این روستا آغاز کرد. روستای پاریوچذب بزرگترین روستای منطقه شازده عبدالله است. پس از آغاز نیازسنجی تیم روستاتیش با روستاهای دیگر منطقه شازده عبدالله نیز آشنا شد. از این حیث برخی از فعالیت‌های تعریف شده وابسته به منطقه شازده عبدالله است و نام پروژه نیز اشاره به این منطقه دارد.
روش تامین مالی
تا بدین جای، روستاتیش از محل فروش محصولات خود برای ادامه مسیر پروژه تامین مالی کرده است.
همگام شدن شما با پروژه
خرید دست سازه‌های بومی تولید شده توسط دختران و زنان روستا یکی از راه‌های موثر برای حمایت از پروژه کسب و کار مکمل زنان پاریو چذب است. چراکه با این روش، علاوه بر حمایت از کسب و کار زنان و بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی آنان می‌توان با بخش‌های دیگر پروژه برای آموزش دانش‌آموزان کنکوری و کودکان دبستانی همراه شد.
در صورتی که تمایل دارید به شیوه‌های دیگری برای پیشبرد پروژه همراه ما شوید، برای کسب اطلاعات بیشتر از طریق ایمیل با ما در ارتباط باشید.
[1] Theory of Change
[2] Endogenous Development
قبل
بعدی
دسته بندی محصولات روستاتیش
محصولات روستاتیش در روستاها آماده شده و پس از مراحل کیفی سازی عرضه می گردد
منو
