سبد خرید خالی است.
نشست «فرصتها و چالشهای فعالیت داوطلبانه با تمرکز بر استان سیستان و بلوچستان» در تاریخ 20 مرداد 1402 توسط روستاتیش بهصورت همزمان حضوری و آنلاین در محل دفتر روستاتیش برگزار شد.
در این نشست حکیم پادهبان، نسرین خضری، کمال میهندوست، فرزاد میرشکاری، شرمین نادری بهعنوان مهمانان ویژه و سایر علاقهمندان و فعالان این حوزه حضور داشتند، تا در خصوص موضوع این نشست به بحث و گفتگو بپردازند و تجارب درسآموختههای خود را به اشتراک بگذارند. لازم به ذکر است این نشست در دو بخش ارائه و گفتگو برگزار شد که در بخش نخست مهمانان ویژه یافتهها و آموختههای خود را طرح و در بخش دوم با مشارکت حاضرین و تسهیلگری مسائل به بحث، گفتگو و پرسش و پاسخ گذاشته شد که برخی از آنها به اختصار در ادامه ذکر میشود.
چرا از داوطلبان کمک گرفتیم.
حکیم پادهبان، از فعالهای حوزه محلی، از اهالی نوبندیان شهرستان چابهار استان سیستان و بلوچستان است. وی اولین بار شهریور 1399 بود که از نیروی داوطلب جهت همراهی در کتابخانه نوبندیان گرفت. حکیم دلیل خود را برای گرفتن داوطلب اینگونه بیان کرد: «یک سری موضوعات باعث شد به سمت نیروهای داوطلب برویم. و یکی از این موضوعات این بود که یکسری تخصصهای لازم را نداشتیم بنابراین مجبور بودیم به این سمت برویم. عملاً از این حیث که معلم نبودم این قضیه برای آموزش برخی دروس برای من سخت بود حکیم بیشتر برای آموزش زبان انگلیسی و ریاضی از کمک داوطلبان استفاده کرده است. حکیم با حصول نتایج مثبت از حضور و فعالیت داوطلبان در فعالیتهای مربوط به کتابخانه، از ظرفیت فعالیتهای داوطلبانه و داوطلبان در بومگردی خود نیز بهره جسته است.
داوطلب، ناجی نیست.
نسرین خضری فعالیتهای داوطلبانه را با مینا کامران و احسان مهتدی آغاز کرد. او فعالیتهای مختلفی را در زمینه ترویج کتاب برای کودکان انجام داده است. نسرین پس از 3 سال فعالیت پراکنده در روستاهای مختلف سیستان و بلوچستان به این نتیجه میرسد که بهصورت متمرکز در یک منطقه جغرافیایی فعالیت نماید. او با همراهی دوستان و خیرین اقدام به ساخت کتابخانه در یکی از روستاهای نرماشیر کرمان نمود و در حال حاضر یکسال است که به صورت متمرکز در این روستا کار داوطلبانه انجام میدهد. نسرین خضری، یادآور میشود که هر فعالیتی باید دارای برنامهریزی باشد، بهصورت مستمر پیگیر و پایش شود و مداخلات صورت گرفته در فرآیندهای این فعالیتها متناسب با فرهنگ بومی و مناسبات محلی باشد. نسرین تاکید میکند که اولین اقدامهای ما باید مطالعه، مشاهده و شناخت و در نهایت نیازسنجی باشد. به این معنی که قبل از اقدام عملی اول باید شناخت از جامعه و نیازها بدست بیاید. با مثال کتابخانه توضیح میدهد که اولین اقدام ما نباید ساخت کتابخانه باشد یا پس از ساخت کتابخانه، نباید هر کتابی را برای هرجایی ارسال کنیم. مسئله پر شدن کتابخانهها به هر طریقی نیست. باید کتب با دقت انتخاب شوند تا کتابها مورد استفاده قرار گیرند، چرا که مسئه همین است، ترویج کتابخوانی و نه پر کردن فضای کتابخانه.
در ادامه او از تجربه خود از چگونگی مواجهه برخی جامعه محلی با فعالیتهای داوطلبانه و داوطلبان گفت. بهعنوان مثال در برخی موارد او را خیر پنداشتند و درخواستهایی برای کمک مالی مطرح کردهاند. نسرین بیان کرد تلاش کرده از ابتدای شروع فعالیت خود، تصویری شفاف از چرایی حضور خود در ذهن جامعه محلی بسازد تا علاوه بر تحقق و تسریع پذیرشش در آن جامعه، زمینه مشارکت و تعامل جامعه را با خود در راستای اهدافی که تعیین کرده و فعالیتهایی که در دست انجام دارد، فراهم نماید. البته که یادآور میشود که زمان میبرد تا جامعۀ محلی با ما همراه شوند، پس در این راه باید صبور بود.
نسرین تاکید بسیاری بر تمرکز و توجه بیشتر بر مسائل آموزشی عللالخصوص سوادآموزی در فعالیتهای داوطلبانه، غیرانتفاعی و عامالمنفعه کرد چرا که مشکلات عدیدهای چون کمبود مدارس در مناطق کمتربرخوردار، نبود و کمبود معلم، مسیرهای دور بودن مدارس از روستاها و دسترسپذیر نبودن مدارس و … را بارها در جوامع محلی که در آنها کار داوطلبانه کرده، مشاهده نموده و تجربه کرده است.
نسرین خضری بر این نکته تاکید کرد که اولین اقدامهای ما باید مسلماً مطالعات شناخت و نیازسنجی باشد، اقدام اول ما نباید ساخت کتابخانه باشد از جهت دیگری باید در نظر داشته باشیم که پس از ساخت کتابخانه در مناطق خاصی هر نوع کتابی را ارسال نکنیم، مسئله پر شدن کتابخانهها به هر طریقی نیست؛ بلکه باید کتب با دقت انتخاب شوند تا کتابها مورد استفاده قرار گیرند، نه تنها فضا را پر کرده باشند.
نگاهی متفاوت به جمعآوری کتاب
شرمین نادری، نویسنده کتاب و ترویجگر کتاب و کتابخوانی، در ادامهی بحث در مورد دقت در انتخاب نوع کتاب، نظر متفاوتی نسبت به نسرین خضری داشت. او تصریح کرد درست است که باید در انتخاب کتاب دقت کنیم، اما وجود کتابهای متعدد در کتابخانه کودکان را به سمت مطالعه سوق میدهد. همین که کودکان وارد کتابخانه میشوند، کتب بسیار و مختلفی را میبینند، انگیزهای برای مطالعه پیدا میکنند.
شرمین در ادامه گفت که: «بارها شده است که از طرف جامعه محلی درخواست اسباببازی کردند»، و وی نیز معتقد است که میشود و میتوان از تجارب و آموختههای پیشین استفاده کرد و ضمن توجه به خواست جامعه محلی و تحقق هدف ترویج کتابخوانی، راهی میانی یافت تا کودکان را به طریقی به کتابخانهها برد و فضای کتابخانه را پویاتر کرد. شرمین یادآور میشود که گاها بروز خطاهای غیرعامدانه، ناخواسته و غیر قابل پیشبینی ناگزیر است، اما باید بهسمت کاهش خطاها و به حداقل رساندن آنها حرکت نمود، اما بروز آن گاهی اجتنابناپذیر است.
داوطلبان چه کسانی هستند و چه انتطارات و مسائلی دارند.
در ادامه نشست ساناز قربانی، مدیر پروژه گروههای خودیار بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان، قربانی طرح بحث خود را با پرداختن به مسئله اینکه داوطلبان چه کسانی هستند و چه مسائلی دارند، آغاز و در ادامه نکاتی در رابطه با چگونگی ورود و رابطه با جوامع محلی یادآور میشود.
او با اتکا بر یافتههای یکی از پژوهشهای بنیاد که در رابطه با داوطلبها بوده است اذعان کرد که دو قشر بیشتر از باقی اقشار مایل به کار داوطلبی هستند، یکی دانشجویان و دیگری زنان خانهدار طبقه متوسط. بنابراین اگر بخواهیم در زمینه داوطلبها صحبت کنیم باید این دو قشر را در نظر بگیریم چرا که بیشترین داوطلبان ما از این دو قشر اجتماعی هستند.
ساناز بیان میکند که بحث نگهداشت داوطلب، در کنار و بهاندازهی بحث جذب داوطلب، مهم است به این معنی که اگر داوطلبی را که جذب کردیم چگونه حفظ کنیم. بسیاری از داوطلبان از این که فعالیتهای مرتبطی با توانایی، تخصص و علایق آنها به آنها واگذاری نمیشود، ناراضیاند. آنها احساس میکنند که فعالیتهای ساده و بیاهمیتی را به آنها میسپارند. او در ادامه میگوید که این نارضایتیها یکسویه نبوده و مدیران پروژه نیز نارضایتیهایی را داشتهاند و دارند که بعضا داوطلبها انتظارات زیادی دارند.
قربانی در آخر اشاره کرد که باید در نظر داشت که پس از ورود به جامعه محلی تا جای ممکن ارزشهای خود را به میدانهایی که وارد شدیم تحمیل نکنیم. بهعنوان مثال برای ما پرسشهایی مطرح میشود اما نباید این پرسشها را به شیوه توبیخی از میدان بپرسیم و بدون در نظر داشتن بافت محلی دست به مداخلاتی بزنیم که در ادامه آسیبهایی به همراه داشته باشد.
دوگانهی پرتکرار؛ حقوق و وظایف داوطلبان
نگار، یکی از مشارکت کنندگان حاضر در نشست و فعال داوطلب، در ادامه گفت که کار داوطلبانه همچون فعالیتهای دیگر باید با مسئولیت و تعهد همراه باشد. بسیاری از داوطلبها توجه کافی به تعهد و مسئولیتپذیری ندارند. چون عنوان فعالیت داوطلبانه است، احساس مسئولیت نمیکنند.
از سوی دیگر آذین محمدزاده ، از دیگر حاضرین و مشارکتکنندگان که خود سابقه فعالیت داوطلبانه در استان چهارمحال بختیاری و سیستان و جنوب کرمان را دارد، با تاکید بر اینکه داوطلبینهم دارای حقوقی هستند، گفت: فشار اقتصادی داوطلبان متخصص را تحت مضیقه قرار داده و متاسفانه بسیاری از موسسات به هر دلیلی این عامل را در نظر نمیگیرند. آذین یادآور شد که خیلی از داوطلبها دانشجو هستند و نمیتوانند وقت خود را گاهاً منظم اختصاص دهند، موسسات باید این مسائل را در نظر بگیرند که داوطلبین آنها نه الزماً از گروههایی بدون دغدغه اقتصادی هستند، نه گروههایی که تمام زمان آنها آزاد است. بر همین اساس خیلی وقتها بی مسئولیتی نیست بلکه ناشی از ناتوانی بدلیل شرایط و اقتضائات بیرونی و ناخواسته است.
عدم وجود سازمانهایی که پایش آنلاین انجام دهند.
میلاد صفائی، یکی از حاضرین در نشست، نیز بهمنظور تاکید و توجه بیشتر بر مسئله مستندسازی و مدیریت دانش، در پاسخ به سوال یکی از حاضرین در جلسه به این نکته اشاره کرد که در ایران، ما پایشها و ارزیابیهای آنلاینی که بتواند شرایط و وضعیت مناطق کمتر برخوردار را برای ما تبیین کند، نداریم. آمایشهای ملی را داریم که ضمن اینکه هر 5 ساله انجام میشوند و از دقت کافی برخوردار نیستند. پروژههای مقطی و موردی ملی هم بهصورت سفارشی توسط برخی نهادها تعریف و انجام میشود که دادههایی رو تولید و ارائه میکند که باز هم کافی نیست. ارائه گزارشهای دقیق و کاربردی از مناطق کمتر برخوردار توسط گروههای داوطلب میتواند کمک کننده باشد. متاسفانه نبود دسترسی به اطلاعات بسیاری از گروههای داوطلبی و داطلبان درگیر و دچار تکرار فعالیتهای تکراری در مناطق تکراری میشوند. در نهایت برخی از پروژهها بدون خروجی و دستاوردی میمانند.
میلاد در ادامه توضیح میدهد که بسیاری از گروهها و نهادها مستندسازی کرده و گزارشات خود را ارائه میدهند اما متاسفانه در این مستندسازی و ارائه گزارش به مسئله مدیریت دانش توجه چندانی نمیشود و عموما دادههای بدون کاربرد و تجربهآموزی منتشر میشود.
آموزش داوطلبان مهم است.
مینا بهکار، از دیگر حاضرین در جلسه، بر مسئله آموزش داوطلبان تاکید نمود. او عنوان کرد که باید کارگاههای آموزشی برای داوطلبان برگزار شود. او در ادامه با طرح این پرسش در نسبت با خود که «آیا من به عنوان یک زن میتوانم بدون پیش فرضهای ارزشی و طبقاتی خودم به منطقه خاصی ورود کنم؟»، عنوان کرد که من، ما و تمام کسانی قصد انجام فعالیتهای داوطلبانه را در جوامع محلی دارند، نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که چگونه آن جامعه را فهم کنند، با آن ارتباط بگیرند و بهدور از تعارضات احتمالی مبتنی بر مسائل با مشارکت اعضای آن جامعه راهحلها را بیابند و برای حل مسائل آن گام بردارند. مینا در ادامه از تجربه موفق خود در یک پروژهی نمایشی با مشارکت دختران یکی از مناطق زاهدان را در راستای ادامهی همین بحث مطرح نمود.
داوطلب سفیر منطقه باشد.
کمال میهندوست، از فعالان محلی و اهالی روستای سیدبار استان سیستان و بلوچستان است که در چند سال اخیر سابقه جذب داوطلب در روستایشان را دارد. کمال با بیان این مسئله که نیازسنجی نیز یک فرآیند است، طرح بحث خود را آغاز کرد. او در ادامه بیان کرد که گذر زمان و فعالیتهایی که انجام دادهاند، نیازهایشان را حتی برای خودشان در روستا روشنتر کرده است. در ادامه مسیر برای آنها مشخص شد که بچهها چه نیازهایی دارند و اولویتبندی چطور باشد.
کمال همچنین مطرح کرد که هر داوطلب میتواند سفیری برای سیستان و بلوچستان باشد، چرا که به هر دلیلی تصاویر بدی از این استان بازنمایی شده و تبدیل به کلیشههایی فرهنگی شده است، بنابراین میتوان این استان را از طریق کارهای داوطلبی بهتر بازنمایی کرد و تصویری که به واقعیت نزدیکتر است را نشان داد.
توجه بیشتر داوطلبان بر ثبت گزارشها
در ادامه این نشست، مریم رضوانی یکی از اعضای فعال در موسسه بهشت کودکان که سابقهی 10 سال فعالیت داوطلبانه را در سازمانهای مختلف دارد، در خصوص عدم توجه کافی بر مستندسازی فعالیتهای داوطلبانه و مشارکت داوطلبان در انجام صحبت کرد. او عنوان کرد که در ابتدا تعداد خیلی کمی از سازمانها و نهادهای داوطلبانه، غیرانتفاعی و عامالمنفه، فعالیتهای خود را ثبت میکردند که همزمان بود با فعالیتهای تکراری با خطاهای مکرر در جوامع محلی. او در ادامه به این نکته اذعان داشت که در ادامه سازمانها و نهادها آموختهاند که گزارشنویسی کرده و فعالیتهای خود را مستندسازی کنند اما با تمام اینها تقریبا میتوان ادعا کرد هیچ مکان و منبعی برای بازبینی فعالیتهای قدیمی افراد داوطلب نیست.
ضرورتهای اخلاقی فعالیت داوطلبانه؛ از قضاوت اخلاقی تا پیوند احساسی
حکیم پادهبان که بالاتر نیز از آن یاد شد؛ چند نکته دیگر نیز اضافه کرد. حکیم درباره قضاوتهایی که معمولاً از دور برای برخی از جوامع محلی شکل میدهند را مورد تاکید قرار داد، این مسئله که داوطلبها سوالاتی را با پرسشهای چرا، میپرسند که بیشتر جنبۀ توبیخی دارد و تفاوت نهادهای خانواده را در بین روستاها و شهر و منطقه سیستان و بلوچستان و مناطق دیگر نادیده میگیرند. حکیم در ادامه بر این نکته تاکید کرد که تفاوتهای فرهنگی مختص به مناطق بزرگ و استانها نیست، به عنوان مثال، سن ازدواج که در روستای خودشان از 20 سال عبور کرده را ذکر کرد، اما همین قضیه را نمیتواند برای روستای اطراف خودشان قید کند؛ چرا که متفاوت هستند. از جهتی دیگر این نکته را که برخی از دختران ازدواج را راهی برای کسب آزادیهای بیشتر میبینند البته حکیم تاکید کرد که موافق ازدواج کودکان نیست و این قضیه از نگاه تحلیل فرهنگی بیان کرد.
موضوع دیگری را حکیم در ادامه گوشزد کرد، که از نظری بسیار مهم است و این گزاره را که باید فرهنگ را در نظر گرفت مشخصاً توضیح پذیرتر میکند. صمیمیت نامتعارف بین داوطلبها و کودکان روستا، داوطلبها باید در نظر داشته باشند که در آغاز دید روستاییها همراه با بیاعتمادی است، بنابراین صمیمیت بیش از اندازه بستری اعتمادی را که میتواند شکل بگیرد تهدید خواهد کرد. بنابراین داوطلبها باید مشخصاً مراقب شوخیها و صمیمیتها باشند، چرا که هنگامی که میگوییم فرهنگ متفاوت است و باید در نظر گرفته شود، باید در نظر داشت که صمیمیتهای خانوادههای بلوچ با کودکانشان متفاوت از نوع صمیمیت شهرهاست.
تاثیر رسانه در بازنمایی سیستان و بلوچستان
محمدالدین دشتی، تهیهکننده سینما و فعال فرهنگیِ حاضر در جلسه نیز گفت، باید در نظر داشت که جوامعی که در آنها حضور مییابیم ممکن است ویژگی فرهنگی، اجتماعی و اعتقادی خاصی داشته باشد. اگر بخواهیم نقش تاثیرگذاری را ایفا کنیم باید در آغاز اعتماد جامعه محلی را جذب کنیم. بدون در نظر گرفتن ارزشهای جامعه محلی و حضور به سبکی که باعث شود جامعه محلی تعامل نپذیرد و فرآیند اعتمادسازی را خدشهدار کند.
از محمدالدین، تنها نیازهای مناطق مرتبط با مسائل آموزشی و ساخت کتابخانه نیست، کارهایی از جنس دیگر مثل فعالیتهای رسانهای میتواند مفید باشد. همانطور که رسانه باعث شد تصاویر کلیشهای از سیستان و بلوچستان شکل بگیرد فعالیتهای داوطلبانهای در رسانه نیز میتواند این تصاویر کلیشهای را بشکند.
آنچه داوطلبان باید از خود بپرسند.
امین شول سیرجانی سردبیر روزنامه پیام ما از دیگر حاضرین و مشارکتکنندگان این نشست بود. امین عنوان کرد که باید پیش از هر مداخلهای مسئله را بهدرستی فهم کرد و صورتبندی نمود. باید پذیرفت بدون شناخت و صورتبندی دقیق مسئله، مداخله به نحوی در مسیر حل مسئله و در نهایت توسعه قرار نمیگیرد. او یادآور شد که مداخله گاهی نه با تعریف و انجام فعالیت جدید، که با تصحیح فعالیتهای قدیمی یا کاهش دادن تاثیر خطاهای قدیمی همراه میشود.
شول مسئلهی مستندسازی اطلاعات را نیز، جدی قلمداد کرد و از عدم توجه به آن بهعنوان یک آسیب و کمبود در کشور یاد نمود که در سطوح مختلف کشور میتوان آن را مشاهده کرد. او ذیل مسئلهی مستندسازی و مدیریت دانش به چگونگی ثبت و ضبط دادهها و اطلاعات و همچنین چگونگی استفاده اطلاعات و مستندات ثبت شده نیز اشاره نمود.
تجربه تاسیس کتابخانه
فرزاد میرشکاری، موسس کتابخانه فاطمهها در کهنوج کرمان که بهصورت مجازی در این نشست حاضر بود، از تجربۀ منحصر به فرد خود درباره حضور داوطلبها گفت. او از چالشهایی که با داوطلبان داشته سخن گفت که ناشی از عدم شناخت دقیق منطقه، فرهنگ محلی و مناسبات محلی است. او عنوان کرد که اگر شخصی چون در یک چنین موقعیتی برخی مسائل را بیشتر گوشزد میکند به این خاطر است که نمیخواهد داوطلب دچار چالشهای جدی شده و قصد کنترلگری ندارد.
در ادامه میرشکاری از چالشهای متفاوتی گفت که ممکن است داوطلبان به هیچ وجه متوجه آن نشوند. از این رو که در منطقه آنها طوایف مهم هستند، برخی از خانوادهها به دلیل اختلافات طایفهای از کتابخانههایی استفاده نمیکنند. از جهت دیگری چالشهایی از سمت داوطلبین در مداخلات یا ذکر نظرات بدون در نظر داشتن موقعیت افراد و سازمانها، مداخلاتی که بستر منطقه را در نظر نمیگیرند. به عنوان مثالی؛ «داوطلبی سعی داشت ارتباط مستقیمی را با اهالی آن منطقه ایجاد کند، و گروه واتساپی را تشکیل داد؛ اما شماره فرد داوطلب و تصویر آن در روستا پخش شده بود، تنها برای آنکه اعضای گروه در روستا به باقی ثابت کنند دوست تهرانی دارند». بنابراین برای شکل دادن ارتباطات باید نکات ریز و محلی را در نظر گرفت.
برای جمع بندی هر آنچه گفته شد:
چالشهای مرتبط با داوطلبین از نگاه داوطلبین
به طور کل داوطلبین چالشهای مرتبط با فعالیت داوطلبی از نگاه حاضرین موارد زیر بود:
حضور داوطلب با عینک خود، میل به ایجاد تغییرات سریع، اقدامات خیریهای و هیجانی، حضوری صرفاً برای معرفی خود در رسانههای جمعی، مسئله تعهد داوطلبین، مقاومت داوطلبین به یادگیری، مسئله مستندسازی و گزارش نویسی، نبود سازمانی برای جمع آوری دادهها، مسئله ترویج مستندات و مدیریت دانش، مسئله توزیع فعالیتهای داوطلبی و در نهایت قدیمی بودن متدهای آموزشی برای داوطلبان
این مجموعهای خلاصه شدن از چالشها از سخنان حضار بود.
چالشهای کار داوطلبی از نگاه جامعه محلی
جامعه محلی نیز به چالشهایی اشاره کرد:
مظاهر متفاوت داوطلبین در مناطق مختلف، صمیمیت نامتعارف داوطلبین با جامعه محلی، خدمات رفاهی بدون توجه به توصیههای فعالین محلی، نگاه از بالا به پایین به جامعه محلی، عدم توجه به توصیههای رابطین و فعالین محلی، توصیههای غیرعملی از داوطلبین و در آخر پخش شدن تصاویر داوطلب در روستاها؛ این موارد نیز خلاصهای از چالشهایی بود که حضاری که در جوامع روستایی بودند اشاره کردند.
راهکار های مطرح شده برای چالشها
در نهایت امر نیز راهکارهایی مطرح شد که قابل تامل هستند. تدوین فرآیند گزینش داوطلبین، آموزش به داوطلبین/ یادگیری و مهارت آموزی داوطلبها، آشنایی با فرهنگ بومی و مطالعه شناخت کنشگران بومی، توجه به نگهداشت داوطلبین، شنیدن پیشنهادات و صدای داوطلبین، ثبت گزارش، ثبت و انتقال تجربیات، گوش دادن به توصیههای جامعه محلی، توجه به ملاحظات محلی مثل اختلافات و مسائل طوایف، استفاده ازرویکرد تسهیگری و در آخر تعریف فعالیتها مبتنی بر نیاز جامعه محلی مطرح شدند.
در آخر روستاتیش کجاست و چرا نشست اجتماعی برگزار کرد.
روستاتیش پلتفرم توسعه و فروش محصولات روستایی است که ماموریت خود را توانمندسازی جوامع روستایی تعریف نموده است و تلاش می کند از طریق فروش محصولات روستایی به مخاطبان خود، آنها را در انجام پروژه های توسعه روستا شریک نماید. همچنین کار آفرینی اجتماعی است که با به کارگیری روش تسهیلگری اجتماع محور به نیازسنجی، تسهیل، راهبری، تولید و فروش محصولات روستایی پرداخته و تلاش میکند با همکاری جامعه محلی روستایی به حل مسایل اقتصادی، اجتماعی موجود بپردازد.
نشست «فرصتها و چالشهای فعالیت داوطلبانه با تمرکز بر استان سیستان و بلوچستان» از این رو برگزار شد که بستری را برای گفتگو درباره این چالشها فراهم کند. روستاتیش به عنوان کارآفرینی اجتماعی در فضای کار خود این نشست را برگزار کرد تا افراد مشتاق به فعالیتهای داوطلبانه گرد هم آیند و با اشتراک گذاشتن تجربیات، شبکهسازی و آشنا شدن گروههایی با هم دیگر در حوزه فعالیتهای داوطلبانه عملکرد بهتری داشته باشند.
پر فروشترین ها
عروسک معطر تاجمیر
750,000ریالکیسه توری خرید تره باری کرم
500,000ریالعسل بهارهی زیرفون گرماندیدهی سمانه
4,500,000ریالکیسه توری خرید تره باری آبی
500,000ریال
باکس حصیری کوتاه
850,000ریالکیسه توری خرید تره باری نارنجی
500,000ریالکیسه توری خرید تره باری قرمز
500,000ریالجاکلیدی عروسک دست ساز بومی دختر قلعه قافه بالا
400,000ریال
کیسه توری خرید تره باری طوسی
500,000ریالعسل بهارهی زیرفون گرماندیدهی عقیل
4,500,000ریالکیسه قند کوچک سبز
650,000ریالکيسه تنقلات طرح انار کوچک
500,000ریال
اگر میخواهید درباره کار داوطلبانه در سیستان و بلوچستان بیشتر بخوانید به این دو متن رجوع کنید:
- 1,800,000ریال
- 750,000ریال
- 1,800,000ریال
- 1,500,000ریال
- 4,200,000ریال
- 4,200,000ریال
- 4,200,000ریال
- 1,900,000ریال